کد مطلب:35556 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150

امیرالمومنین (ع) به فرزند خود «محمد بن حنفیه» در نكوهش فقر فرمود:

چنین بیم دارم همی ای پسر
كه در نكبت فقر آری به سر

همی خواهم از ایزد مهربان
كه از فقر دارد ترا در امان

بپرسید و از آن جز آموختن
تمنا مدارید در انجمن

كه نادان چو آموخت دانش به جان
به نوبت شود دانشی بی گمان

ولی وای بر دانشی كز عناد
سخن سر كند، هست چون بی سواد

به خلوت بپرهیزد خود از گناه
كه در رستخیز است، حاكم گواه

كه از دیده بانان این آسمان
كجا دیدنی ماند اندر نهان؟

چنینند در دهر صاحبدلان
ندارند، اندوه خود بر زبان

به لب هست لبخندشان آشنا
چو در موج خونند اندر شنا

چنین مرد باشد فروتن به جان
شناساست بر خویشتن بی گمان

و هنگامه شد گرم، خویش بنگرید
در آن حال پیروزی آید پدید

[صفحه 290]

صفحه 290.